Γέροντας Αρσένιος ο σπηλαιώτης
Εισαγωγή
Όταν ήλθα για πρώτη φορά στο Άγιο Όρος, το 1964, μετά από τις προσκυνηματικές επισκέψεις μου στα Ιερά Καθιδρύματα και ασκητήρια του Αγίου Όρους, τελευταία κατέληξα στην Ιερά Νέα Σκήτη. Εκεί συνάντησα σεβαστά γεροντάκια, τα οποία μου είχαν κάνει ιδιαίτερη εντύπωσι. Ο ένας ήτο χαμογελαστός, ευγενικός, ομιλητικός, διδακτικός. Ελεγε συνεχώς και εκφώνως την ευχή του Ιησού το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού ελέησόν με». Ενδιάμεσα επανελάμβανε ενίοτε την ευχαριστιακή φράσι: «Δόξα σοι, ο Θεός». Η προσήνειά του με διευκόλυνε να εξοικειωθώ μαζί του και να μάθω ότι ήτο υποτακτικός, αλλά και κατά σάρκα αδελφός του μεγάλου ησυχαστού των ήμερων μας, του Γέροντος Ιωσήφ του Σπηλαιώτου. Αυτός ήτο ο μοναχός Αθανάσιος.
Εκεί στην Νέα Σκήτη ασκήτευε κι ένας ιερομόναχος και Πνευματικός των Πατέρων. Αυτός έμελλε αργότερα να γίνη και για μένα ο πνευματικός οδηγός και Γέροντας μου. Ακούοντας για τις αρετές του, και προπαντός για την άσκησι της νοεράς προσευχής, τον επισκέφθηκα με την ελπίδα ότι κάτι ωφέλιμο έχω ν' αποκομίσω από την μετ' αυτό συναναστροφή και συνομιλία. Τότε έμενε στην Καλύβη του Τιμίου Προδρόμου. Εξομολογήθηκα και άκουσα τις σοφές συμβουλές και παραινέσεις του για την Εν Χριστώ ζωή. Η ψυχή μου διψούσε για καθάριο νερό. Ποθούσε να γνωρίση, όχι μόνο με λόγια, αλλά με βιώματα το κάλλος της Ορθοδόξου μοναχικής εμπειρίας. Αυτό το κάλλος πού σαν περιδέριο κοσμείται από ποικίλες αρετές αντίκρυσα μέσα στην απλότητα αυτού του Γέροντος. Αυτός ήτο ο παπα Χαράλαμπος.
Απ' αυτόν πληροφορήθηκα ακόμη και για τον Γέροντα Αρσένιο, ο οποίος τότε έμενε στην ίδια Σκήτη και ακριβώς απέναντι από την Καλύβη του. Πλησιάζοντας αυτόν τον Γέροντα, εντυπωσιάσθηκα από την μακάρια απλότητα του. Έμαθα γι' αυτόν ότι ήτο επί 50 περίπου χρόνια συνασκητής του μεγάλου ησυχαστού των ημερών μας, του Γέροντος Ιωσήφ.
Τα τελευταία χρόνια, παρά τις ποικίλες και έντεχνες επιδράσεις του κοσμικού πνεύματος στην ζωή όλων μας, παρατηρείται και μια πνευματική αναβίωσι με την έκδοσι βιβλίων Ασκητικών Μορφών του Άθωνος και άλλων μοναστικών κέντρων της Χριστιανοσύνης. Είναι γνωστό ότι η μοναστική Αδελφότης «Ο Παράκλητος» πού ευρίσκεται στον Ωρωπό Αττικής προέβη στην σύνταξι και δημοσίευσι σχετικών βιβλίων. Επίσης ο Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός σκιαγράφησε με την καλλιτεχνική του γραφίδα ασκητικές μορφές του ΦΑΘΩ, οπού ανάμεσα τους εξέχουσα θέσι κατέχει ο Γέροντας Ιωσήφ Σπηλαιώτης. Στα Εκδοθέντα αυτά βιβλία σε αναφορές είναι ελάχιστες, όσον άφορα την οσιακή και ασκητική μορφή του Γέροντος Αρσενίου.
Παρά την έλλειψι συγγραφικού χαρίσματος, υπεχώρησα στις αλλεπάλληλες πιέσεις της ψυχής μου, να προβώ στην παρουσίασι αυτής της ξεχασμένης μορφής του Άθω και, πιστεύω να τύχω κατανοήσεως εκ των αναγνωστών μου. Η συμβίωσίς μου μαζί του αρκετά χρόνια, κατ'αρχάς στην Νέα Σκήτη, μετά στο Κελίον Μπουραζέρη και εν συνεχεία στην Ιερά Μονή Διονυσίου, Απ' οπού μετήλλαξε τα επίγεια με τα ουράνια σκηνώματα, μου δημιούργησε ανεξόφλητο χρέος να μην κρυφθή «υπό το μόδιον» αυτή η εξέχουσα ασκητική φυσιογνωμία, η οποία δεν υστερεί σχεδόν σε τίποτε από τον δοκιμώτατον στην αρετή, Γέροντα και συνασκητή του π. Ιωσήφ.
Τα όσα παραθέτω στην συνέχεια προέρχονται είτε από κατ'ευθείαν διηγήσεις από το στόμα του Παππού είτε από ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος.
ΜΟΝΑΧΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 2000
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου