24. Ή Αγάπη τής Θεοτόκου

 

ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

 

Στήν Ιερά Κοινοβιακή Μονή τού Βατοπαιδίου πριν από πολλές εκατοντάδες χρόνια, όταν οί ληστοπειρατές λυμαίνονταν τα παράλια τής Μεσογείου και τα Μοναστήρια τού Αγίου Όρους, μια νύχτα βγήκαν έξω άπό τή θάλασσα καί κρύφτηκαν στους θάμνους κοντά στή Μονή Βατοπαιδίου. μέ σκοπό τό πρωί ποό θά άνοιγαν οί πόρτες τού μοναστηριού νά όρμήσουν μέσα, νά σφάξουν τούς μοναχούς καί νά ληστέψουν τούς θησαυρούς ή καί ό,τι άλλο κακό μπορούσαν νά κάνουν.

Πριν άνατείλει ό ήλιος, όταν τελείωσε ή Ακολουθία, οί μοναχοί πήγαν, κατά τήν τάξη, στά δωμάτιά τους νά συνεχίσουν τήν κατ’ ιδίαν προσευχή τον Κανόνα τους καί νά ξεκουραστούν.

'Ο ηγούμενος παρέμεινε στήν έκκλησία νά συνεχίσει έκεί τόν Κανόνα του, τήν προσευχή του. Ξαφνικά, άπό τήν εικόνα τής Παναγίας άκουσε φωνή πού τού έλεγε: «Μήν άνοίξητε σήμερον τήν πόρτα τής μονής, άλλά άνεβήτε στά τείχη, νά άποδιώξετε τούς πειρατές».

Ό ηγούμενος τότε στρέφει τά μάτια του πρός τό μέρος πού άκουσε τή φωνή καί βλέπει πώς τό πρόσωπο τής Παναγίας στήν εικόνα είχε ζωντανέψει, καθώς καί τό πρόσωπο τού θείου βρέφους Ιησού Χριστού. Τό βρέφος είχε άπλώσει τό χέρι Του καί προσπαθούσε νά σκεπάσει μέ αυτό τό στόμα τής Μητέρας Του Κυρίας Θεοτόκου καί τής έλεγε: «Μή μήτέρ μου, μή είπης αύτοϊς τούτο, άλλά τιμωρηθήτωσαν ούτοι πρεπόντως». άλλά ή Παναγία έκανε προσπάθειες νά κρατήσει μέ τό χέρι της τό χέρι τού Χριστού καί. γέρνοντας τό πρόσωπό της

πιο δεξιά άπό το χέρι τού Χριστού, ξεφώνησε καί πάλι τούς ίδιους λόγους: «Μην άνοίξητε σήμερον τις πόρτες της μονής κ.λπ.».

Τότε ό ήγούμενος συγκέντρωσε όλους τούς μοναχούς και τούς είπε αυτά πού συνέβησαν. Οί άδελφοί τρέξανε στην εκκλησία καί είδαν τό μετασχηματισμό τής άγιας εικόνας, ή όποια είχε αλλάξει τελείως άπό τό άρχικό της σχήμα. Έθαύμασαν όλοι καί εύχαρίστησαν τον Κύριο καί τήν Παναγία Μητέρα Του γιά την ιδιαίτερη φροντίδα καί τό ένδιαφέρον πού έ'δειξε καί δείχνει γιά την προστασία τών μοναχών καί τών ιερών καθιδρυμάτων άπό την καταστροφή τών βαρβάρων.

Ανέβηκαν όλοι στά τείχη καί άπέκρουσαν την έφοδο τών πειρατών οί όποίοι  έφυγαν άπρακτοι.

Στο πρώτο τύπωμα, στο πρώτο θεμέλιο, πέρασε ό καιρός κα'ι πρόσθεσε νέες ομορφιές.

Άπό τότε, ή θαυματουργή αυτή εικόνα τής Θεομήτορος έλαβε τό όνομα «Παραμυθία» καί βρίσκεται σε παρεκκλήσι στόν κεντρικό χορό τού κεντρικού ναού (τού Καθολικού) φέρουσα τά μετασχηματισμένα χαρακτηριστικά: Τό πρόσωπο τής Κυρίας Θεοτόκου εκφράζει συμπαθητική άγάπη, τό βλέμμα της δείχνει επιείκεια, πραότητα καί εύσπλαγχνία καί στα χείλη φαίνεται σεμνό μειδίαμα καί παρηγοριά. Αντίθετα, τού θείου βρέφους τό ύφος είναι απειλητικό, τις γραμμές τού προσώπου Του χαρακτηρίζει οργή καί τό βλέμμα είναι αύστηρό έκφράζοντας τήν αγανάκτησή Του.

Ή Μονή άνέδειξε Αγίους

Όπως όλες οί Ιερές Μονές τού Αγίου Όρους έχουν άναδείξει πλήθος αγίων καί σοφών άνδρών, έτσι καί ή Μονή Βατοπαιδίου, έκτος άπό τούς κτίτορες αυτής καί τον άγιο Ευδόκιμο, πού έορτάζεται στις 8 Όκτωβρίου, άνέδειξε άνά τους αιώνες πολλούς όσιους καί σοφούς μονάχους καί φιλοξένησε ευσεβείς καί εύλαβεΐς βασιλείς, όπως ό Ιωάννης ό Καντακουζηνός πού έκάρη σέ αυτήν μοναχός καί έλαβε τό όνομα Ίωάσαφ καί οί Σέρβοι βασιλείς Συμεών καί Σάββας οί όποίοι , έως ότου κτίσουν τή δική τους Μονή, φιλοξενήθηκαν καί ύποστηρίχθηκαν άπό Βατοπαιδινους πνευματικούς πατέρες, άλλά καί άλλοι πολλοί, όπως:

1.         Ό όσιος Γεννάδιος, δοχειάρης τής μονής, που βρήκε μέ παράδοξο θαΰμα τής Κυρίας Θεοτόκου γεμάτα λάδι όλα τά κενά πιθάρια, τόσο πού τό λάδι χυνόταν έξω άπό τά πιθάρια άλλά καί άπό τό κτήριο άκόμη.

2.         'Ο όσιος Νεόφυτος ό προσμονάριος, που ακούσε τή φωνή τής Θεοτόκου νά του λέγει πώς θά ζήσει άκόμη ένα χρόνο καί μετά θά άπέλθει πρός Κύριον.

3.         Ό άγιώτατος ήγοόμενος τής μονής, πού ακούσε τή φωνή τής Θεομήτορος νά τού λέει νά μήν άνοίξει τις πόρτες καί μπούν οί βάρβαροι μέσα, άλλά νά άνέβουν στά τείχη καί νά πολεμήσουν τους εχθρούς καί έπιδρομεΐς πειρατές.

4.         Ό άγιώτατος βηματάρης Διάκονος, ό όποίος σέ άλλη έπιδρομή τών βαρβάρων πρόλαβε καί έκρυψε στο πηγάδι τήν εικόνα τής Θεοτόκου καί τόν Τίμιο Σταυρό μέσα στο Άγιο Βήμα καί μετά άπό έβδομήντα χρόνια που γύρισε άπό τήν αιχμαλωσία βρήκε τήν

εικόνα αύτή μέσα στο πηγάδι να στέκεται όρθια, τή λαμπάδα νά καίει καί τό σταυρό επίσης σέ όρθια στάση. Μετά άπό τό εξαίσιο αύτό θαΰμα έ'ζησε άγγελική πολιτεία έπί τής γης καί έξεδήμησε προς τον Κύριον σέ βαθύτατο γήρας μέ λαμπροφόρο πρόσωπο.

5.         Στη μονή αύτή, μέ βίο ένάρετο καί καθαρή πολιτεία έζησαν καί έ'λαμψαν ό ηγούμενος τής μονής Ευθύμιος, ό όποίος μέ άλλους δώδεκα μονάχους ήλεγξε κατά πρόσωπο τους λατινόφρονες τού Μιχαήλ Παλαιολόγου καί Ί. Βέκκου οί όποίοι  έπνιξαν τον Ευθύμιο, ρίχνοντάς τον στη θάλασσα δεμένο μέ αλυσίδα, καί κρέμασαν τους μονάχους στο Φουρκοβούνι που βρίσκεται στο λόφο πάνω άπό τή Μονή.

6.         Στη μονή αύτή άσκήθηκε ό όσιος Νικόδημος ό Γέρων, ό όποίος χρημάτισε δάσκαλος τού αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά στή χριστιανική φιλοσοφία καί τή νοερά προσευχή.

7.         Ό όσιος Αγάπιος πού αίχμαλωτίσθηκε άπό τούς Αγαρηνούς καί μαρτύρησε για τήν άγάπη τού Χριστού.

Ό άγιος Μάξιμος ό Γραικός

Ιερό βλάστημα τής μονής ύπήρξε καί ό Μάξιμος ό Τριβόλης, ό λεγόμενος Γραικός, ό σοφός καί μεγάλος διδάσκαλος τής Ρωσίας καί τού σλαβικού στοιχείου. Από τή μονή αύτή πήρε τά πνευματικά έφόδια. διδάχθηκε τήν αρετή καί έλαβε τά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος.

Ή φήμη τής σοφίας καί αρετής τού Μαξίμου έφτασε μέχρι τή Ρωσία. Καί ό τότε δούκας Βασίλειος Ίβάνοβιτς τον κάλεσε έπίσημα στή Ρωσία, όπου ίδρυσε Θεολογική Σχολή, ή οποία σημείωσε μεγάλη πνευματική κίνηση καί πρόοδο. Ό άγιος Μάξιμος ό Γραικός άπεβίωσε τό 1556 στή Λαύρα τού Αγίου Σέργιου καί ή μνήμη του εορτάζεται τήν 21η Ίανουαρίου άπό τούς Ρώσους προς δόξαν Θεού καί ψυχική σωτηρία τών άδελφών Ρώσων.

Σκήτη Αγίου Άνδρέα

Τρεις μέρες στην κόλαση

Ό συνασκητής τού γέροντος Δαμασκηνού στον Αγιοβασίλη π. Ιωάννης, ύποτακτικός τού γέροντος Ιωσήφ, διηγήθηκε τό άκόλουθο

περιστατικό ποό έλαβε χώρα πριν άπό εβδομήντα χρόνια στη Ρωσική Σκήτη τού Αγίου Άνδρέα. στό λεγόμενο «Σεράγιον»:

Ένας Ρώσος αδελφός τής Σκήτης αυτής άρρώστησε βαριά καί τον θέριζαν δριμύτατοι πόνοι. Έκεΐ που παρακαλοϋσε τον Θεό νά τόν θεραπεύσει, βλέπει επάνω άπό τό κρεβάτι του έναν Άγγελο που τού είπε: «Πάτερ, τί προτιμάς; Θέλεις νά μείνεις άρρωστος στό κρεβάτι ποό είσαι μέ τους πόνους αύτοός τρία χρόνια ή προτιμάς νά μείνεις στην Κόλαση τρεις ημέρες καί νά γίνεις καλά;

Ό άρρωστος τού άπάντησε: «Αφού είναι γιά τρεις ημέρες μόνο, προτιμώ την Κόλαση».

Αμέσως βρέθηκε σέ τόπο «άφατης οδύνης καί άνυπόφορων βασανιστηρίων», σέ τρομερά κολαστήρια, καί μετά άπό λίγη ώρα βλέπει πάλι τόν "Αγγελο, ό όποίος τόν ρώτησε: «Πώς είσαι. Γέροντα; Είναι καλά εδώ;». Κι ό μοναχός άποκρίθηκε: «Μέ ρωτάς πώς περνώ πού, άντί τρεις ημέρες ποό μού είπες ότι θά μείνω στην Κόλαση, έχω ήδη τριακόσια ολόκληρα χρόνια έδώ πέρα μέ φριχτά καί άνυπόφορα βάσανα;». Ό "Αγγελος τού είπε: «Αδελφέ, άκόμη δέν πέρασε μισή ώρα καί λές πώς έχεις τριακόσια χρόνια;». Φαντασθείτε! Τριακόσια χρόνια ούτε γιά μισή ώρα δέν λογαριάστηκαν. Οί τρεις ήμέρες πόσους αιώνες θά κρατούσαν;

Καί ό μοναχός είπε στον Άγγελο: «Γρήγορα, σέ παρακαλώ, νά μέ πάς στό κρεβάτι τού πόνου. Καλύτερα εκεί νά βασανίζομαι τρία χρόνια παρά έδώ, στή φοβερή αυτή Κόλαση, τρεις ώρες».

Τότε ό Άγγελος πραγματοποίησε τήν έπιθυμία τού μοναχοϋ καί τόν έπανέφερε στό κρεβάτι του, όπου παρέμεινε έπί τρία χρόνια άρρωστος.

Επειδή μερικοί άνθρωποι είναι δυνατόν νά φανοϋν κάπως δύσπιστοι στό διήγημα αύτό, κρίναμε σκόπιμο νά καταχωρίσουμε στή συνέχεια επιστολή τού θεσπέσιου Κυρίλλου, Πατριάρχη Αλεξάνδρειάς, τήν όποια μετέφρασε ό διδάσκαλος Αγάπιος ό Κρής σέ άπλή διάλεκτο, καί έχει ώς έξής: «Διηγάται ό άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας εις μίαν επιστολήν, όπου γράφει εις τόν ιερόν Αυγουστίνον, καί λέγει ότι τρείς άνθρωποι άνέστησαν έκ νεκρών. τίς κρίμασιν ό Θεός οίδεν, ό τά πάντα προς τό ήμών συμφέρον οίκονομών. "Ενα άπό τους όποιους έπήγα καί ηύρηκα, όστις έθρήνει άπαρηγόρητα, καί έρωτών αυτόν, δέν μοϋ άπεκρίνατο τίποτε, μόνον έκλαιε. Τέλος πάντων, άφοϋ έβαρέθη τήν αυθάδειαν μου, διατί τον ώρκισα εις τόν Θεόν, να είπή λόγον τινά εις ωφέλειαν των παρισταμένων, μοϋ άπεκρίθη ούτως. Έάν ήξευρες τάς τιμωρίας τού 'Άδου, δέν ήθελες δυνηθή νά κράτηση τό πένθος ούτε ποσώς. Αλλά ποταπά κολαστήρια θαρρείς νά είναι ήτοιμασμένα τοίς άμαρτάνουσι; Λέγω σου νά είναι μεγαλύτερα από όλα αυτά ταΰτα τά πρόσκαιρα. Ό δε στενάξας βαρέως είπεν: Έάν όλας τάς θλίψεις, ξεσχισμούς καί μαρτύρια, όπου μπορεί νά πάθη τις εις τούτον τόν κόσμον, ποιρομοιάσης καί νά τά συγκρίνης με τό μικρότερον καί όλιγώτερον τής Κολάσεως, θέλουν σού φανεί έτούτα ήδονές καί παραμύθια. Πίστευσόν μου. ότι δέν είναι τινάς, όπου  νά ήθελε δοκιμάσει έκείνων τών κολάσεων την δριμύτητα, νά μήν έχη κάλλιον νά παιδεύεται χωρίς άνεσιν έδώ έως τό τέλος τού κόσμου, με όλας τάς θλίψεις καί βάσανα όπου  έπάθασι όλοι οί άνθρωποι άπό Άδάμ έως σήμερον, παρά νά κάνη μόνον μιά ημέραν έκεί εις την κόλασιν. Ή αιτία λοιπόν τών δακρύων μου είναι ετούτη, διατί έ'πταισα τού Θεού, δστις υπάρχει τοσοϋτον δίκαιος όπου  μήτε τού δαίμονος ήμπορεί νά κάμη παραμικράν άδικοκρισίαν. Μη θαυμάζης γοϋν τό πώς κλαίω, άλλά μάλλον φρίττε καί θαύμαζε πώς ήξεύροντες οί άνθρωπος πώς τούς έκδέχονται τοιαΰται κολάσεις, ούδέν περί τούτου φροντίζουσιν ούτε μεριμνώσι νά εξαλείψουν τάς αμαρτίας τους. Γίνωσκε δε καί τούτο, ότι  τήν ώραν όπου  έχώριζεν ή ψυχή εκ τού άθλιου μου σώματος έπήρα τόσην οδύνην καί πόνον, όπου  είναι άδύνατον νά τό καταλάβη τινάς ή νά τό πιστεύση, έάν δέν τό δοκιμάση έμπράκτως».

Καί έμείς πού αυτή τη στιγμή τά γράφουμε δέν μάς κάνουν εντύπωση τόση δση έπρεπε νά μάς κάνουν, διότι ζούμε μακριά άπό τόν Θεό καί έχουμε πάθει ψυχική πώρωση, πλήν όμως , αδελφοί μου. είναι γεγονότα καί θά μπορούσαμε εδώ νά παραθέσουμε πάμπολλα πού σέ αρχαίους χειρόγραφους κώδικες έχουν καταχωρισθεί άπό άρχαιοτάτων χρόνων... Ό πανάγαθος Θεός δείχνει ορισμένα τέτοια σημεία γιά νά μάς άφυπνίσει άπό τόν βαρύ ύπνο τής άμαρτίας ώστε νά έρθουμε σέ μετάνοια καί έπίγνωση γιά νά σώσουμε τή μονάκριβη καί μονογενή μας ψυχή άπό τά βασανιστήρια τής αιωνίου Κολάσεως καί νά ζούμε αιώνια μέ τόν Θεό.

Εισαγωγή  σε πρώτη αποκλειστική δημοσίευση  στό Ορθόδοξο Διαδίκτυο από το Βιβλίο :

ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η ηλεκτρονική επεξεργασία αναρτήσων κειμένων, τίτλων  και εικόνων έγινε από τον N.B.B

Επιτρέπεται η χρήση, διάθεση και αναπαραγωγή κειμένων σε Ορθόδοξα Ιστολόγια, αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν για μη εμπορικούς σκοπούς,με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή :

© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: