Όταν προσμονάριος καί Βηματάρης ήταν ό
παπα-Άνδρέας, ό όποίος, όπως και οί έκάστοτε Βηματαραΐοι, έτσι κι αύτός είχε τό
κλειδί καί τήν ευθύνη για τά αγία Λείψανα, έκαμε την έξης διαπίστωση:
Όσες φορές έβγαζε τά αγία Λείψανα γιά νά
τά προσκυνήσουν οί πιστοί, τοποθετούσε τή λειψανοθήκη με τό Λείψανο τού αγίου
Διονυσίου τού έν Όλύμπω πάντοτε στη δεξιά άκρη τού τραπεζιού καί δίπλα άπό αύτό
τοποθετούσε στη σειρά καί τά υπόλοιπα Λείψανα.
Μιά μέρα ό Διονυσιάτης π. Θεόκλητος, που
βρισκόταν στο Ησυχαστήριο τής μονής αύτής πού τό λένε Ζαρκάδι, πήγε μαζί με
αρκετούς προσκυνητές στο Μοναστήρι τού Αγίου Παύλου νά προσκυνήσουν τά άγια
Λείψανα καί νά ξεναγήσει αυτούς πού ήταν μαζί του.
Τήν επόμενη ήμέρα τής προσκύνησης τών
άγιων Λειψάνων, ό Βηματάρης καί εφημέριος παπα-Άνδρέας παρατήρησε, καθώς ό
ίδιος μοό είπε, ότι τό Λείψανο τού άγιου
Διονυσίου σταμάτησε νά εύωδιάζει καθώς καί όλα τά άλλα άγια Λείψανα, τά όποια
έμειναν τελείως άοσμα όπως όλα τά όστά τών κεκοιμημένων άδελφών.
Τούτο έκανε ιδιαίτερη έντύπωση στόν
Εφημέριο καί άπορούσε. χωρίς νά μπορεί νά καταλάβει, γιατί τό άγιο αύτό
Λείψανο, πού μέχρι χθές ευωδίαζε περισσότερο άπό τ’ άλλα, σταμάτησε άπότομα νά
ευωδιάζει. Τό ίδιο παρετήρησε τή δεύτερη καί τήν τρίτη ήμέρα.
Μετά τήν τρίτη ήμέρα άρχισε καί πάλι
λίγολίγο νά εκπέμπει τήν ουράνια έκείνη ευωδία καί τό άρωμα πού είχε πρώτα.
Καί ασφαλώς τό φαινόμενο αύχό θά έμενε
ανεξήγητο καί θά περνούσε άπαρατήρητο, αν μετά άπό την τέταρτη μέρα δεν
περνούσε καί πάλι ό π. Θεόκλητος Διονυσιάτης μέ άλλους Προσκυνητάς τούς όποιους
έφερε γιά νά προσκυνήσουν τά άγια Λείψανα. Όταν τελείωσε τό προσκύνημα, ό
πατέρας Θεόκλητος είπε στον παπαΆνδρέα: «Γέροντα, πριν τρεις ημέρες, αν
θυμάστε, πού ήρθα πάλι μέ μιά όμάδα γιά προσκύνημα καί ξενάγηση, μέσα στην
όμάδα έκείνη ήταν καί ό ίσραηλινός πρέσβυς, πού προσκύνησε κι αυτός τά άγια
Λείψανα μέ τούς άλλους. Τότε, μού λέγει ό παπαΆνδρέας. λύθηκε ή απορία μας.
γιατί χάθηκε επί τρεις ήμέρες ή εόωδία άπό τά άγια Λείψανα καί ιδιαίτερα άπό τό
Λείψανο τού άγιου Διονυσίου, πού εύωδίαζε τόσο έντονα. Καί τότε είπα στον
πατέρα Θεόκλητο τό γεγονός καί μέ τη σειρά του θαύμασε κι αύτός γιά τή μαρτυρία
αύτή τών άγιων Λειψάνων, τά όποια δέν δέχονται νά τά προσκυνούν άπιστοι καί
ασεβείς, πού τά άσπάζονται «πρός τό θεαθήναι τοϊς άνθρώποις» καί όχι άπό πίστη
καί εύλάβεια.
Αλλά καί στούς πιστούς οί όποίοι δέν τά προσκυνούν μέ εύλάβεια καί πίστη καί
μέ τον πρέποντα σεβασμό δέν φανερώνουν τη χάρη καί εύωδία πού έχουν λάβει άπό
τόν Θεό καί δέν δέχονται τό προσκύνημά τους. Γι’ αυτό, πολλοί άπό αυτούς πού
πηγαίνουν μέ κρύα πίστη καί θέλουν νά δοκιμάσουν αν μυρίζουν τά άγια Λείψανα,
παραπονοόνται καί λένε πώς δέν αίσθάνθηκαν καμμιά εύωδία, όταν προσκύνησαν καί
πέφτουν σέ αμφιβολία, έπειδή σ’ αύτές τις περιπτώσεις σημασία μεγάλη έχει ή
πίστη. Διότι χωρίς πίστη ό,τι καλό κι αν κάμει ό άνθρωπος, άμαρτία λογίζεται,
όπως λέγει καί ό θείος Παύλος: «πάν δέ ό ούκ έκ πίστεως, άμαρτία έστίν» (Ρωμ.
ιδ' 23).
Εύωδία τών άγίων Λειψάνων
Πολλές φορές κατά την έορτή τών Φώτων, όλα
τά άγια Λείψανα πού βρίσκονται έκεί καί τά «Τίμια Δώρα» (ό χρυσός, ό λίβανος
καί ή σμύρνα, πού προσέφεραν οί τρεις Πέρσες Μάγοι στον Δεσπότη Χριστό καί τά
όποια δώρισε στή μονή αύτή ή κυραΜάρω, σύζυγος τού σουλτάνου Μουράτ τού Β',
μαζί μέ τό μεγάλο τεμάχιο τού Τιμίου Ξύλου καί άλλα) εύωδιάζουν τόσο, πού
πλημμυρίζει ή έκκλησία άπό τά θεία καί ούράνια αυτών αρώματα.
Κατά τήν ώρα πού λένε οί ψάλτες τό
Έξαποστειλάριο «Έπεφάνη ό Σωτήρ, ή χάρις, ή αλήθεια, εν ρείθροις του Ίορδάνου.
και οί έν σκότει καί σκιά, εϋρομεν την αλήθειαν καί γάρ ήλθεν, έφάνη τό φώς τό
απρόσιτον», κατά τήν τάξη οί ιερείς βγάζουν άπό τό άγιο Βήμα τά άγια Λείψανα
γιά νά τά προσκυνήσουν οί άδελφοί καί οί παρευρισκόμενοι. Όπως μάς είπε ό
παπαΆνδρέας, τό 1965 οί ψάλτες έλεγαν πολύ αργά τά Έξαποστειλάρια αυτά,
σκόπιμα, γιά νά διαρκέσει περισσότερο καί ή εύωδία των άγιων Λειψάνων.
Αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, γιά
πληροφορία καί πνευματική παρηγοριά τών μοναχών που χαίρονται ιδιαίτερα καί
άγάλλονται πολό περισσότερο κατά τις άγιες αυτές ημέρες τών Χριστουγέννων καί
τών Θεοφανείων. ·
Ό γερο- Άνθιμος
Στό ιερό αυτό γυμναστήρι τής αρετής, τής
ίεράς προσευχής, τής ΰπακοής, τής ταπεινώσεως, τής αγνείας καί ακτημοσύνης, ό
Προηγ. Ανδρέας μοϋ είπε ότι πέρασαν άνά τους αιώνες ψυχές, οί όποίες αγωνίστηκαν σκληρά, μέ πραγματική αύταπάρνηση
καί κατά τόν απόστολο Παΰλο «έπέτυχον έπαγγελιών» τής αιωνίου μακαριότητος.
"Ενας άπό τους άγωνιστές αυτούς ήταν
καί ό γερο-’Άνθιμος πού, άπό τήν προσήλωση στήν ύπακοή καί τήν έπίδοση στή
νοερά προσευχή, αξιώθηκε νά λάβει άπό τόν Παντοκράτορα Κύριο τό χάρισμα τής
διοράσεως μέ τό όποιο μπορούσε νά διακρίνει καί νά γνωρίζει άπό πολό μακριά,
χωρίς νά άκούει τί ό άδελφός σκέπτεται, τούς λογισμούς καί τίς σκέψεις του.
Αύτό τό διεπίστωσε ό π. Λνδρέας κατά τίς
τελευταίες ήμέρες τής ζωής τού γέροΑνθίμου. Διότι, όταν γιά λίγο άρρώστησε καί
οί πατέρες τόν μετέφεραν άπό τό κελλί του στό νοσοκομείο τής μονής, πήγε ό
παπαΑνδρέας νά τόν έπισκεφθεί καί νά τόν κοινωνήσει τά ’Άχραντα Μυστήρια τό Σώμα καί τό Αίμα τού Κυρίου ήμών Ιησού
Χριστού.
Ό παπαΆνδρέας έλεγε μέσα του τούς
Χαιρετισμούς τής Παναγίας τούς
είκοσιτέσσερις οίκους. Στούς Χαιρετισμούς, ώς γνωστόν, κάθε φορά πού τελειώνει
τό «Χαϊρε Νύμφη Ανύμφευτε» καί τό «Αλληλούια» κάνουμε συνήθως τό σημείο τού
Σταυρού καί έπαναλαμβάνουμε κι έμείς που άκούμε τους Χαιρετισμούς τό «Χαϊρε
Νύμφη Ανύμφευτε» καί τό «Αλληλούια».
Όταν λοιπόν ό παπαΆνδρέας έλεγε μέσα του
τό «Χαϊρε Νύμφη Ανύμφευτε» καί τό «Αλληλούια», ό γερο-’Άνθιμος. χωρίς να ακούει
βέβαια τί έλεγε ό παπαΆνδρέας. έπανελάμβανε και αύτός μουρμουρίστε τό «Χαϊρε
Νύμφη Ανύμφευτε» και τό «Αλληλούια» κάνοντας τό Σταυρό του άκριβώς στο σημείο
ποό έπρεπε.
Ό παπαΆνδρέας. όταν κατάλαβε την ενέργεια
τής χάριτος τού Θεού, πού ό γερο-’Άνθιμος συμμετείχε στους Χαιρετισμούς της
Παναγίας. έμεινε έκθαμβος και άφού τού μετέδωσε τα άγια Μυστήρια, παρουσία καί
τού νοσοκόμου άδελφού της μονής μοναχού Γαβριήλ, έλαμψε τό πρόσωπο τού
γερο-’Άνθιμου καί παρέδωσε τη μακαρία ψυχή του στον πανάγαθο Θεό με τή χαρά τής
αιωνίου ζωής ζωγραφισμένη στό πρόσωπό του.
Εισαγωγή σε πρώτη αποκλειστική δημοσίευση στό Ορθόδοξο Διαδίκτυο από το Βιβλίο :
ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Η ηλεκτρονική επεξεργασία
αναρτήσων κειμένων, τίτλων και εικόνων
έγινε από τον N.B.B
Επιτρέπεται η χρήση,
διάθεση και αναπαραγωγή κειμένων σε Ορθόδοξα Ιστολόγια, αρκεί να διατηρείται το
αρχικό νόημα χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν για μη εμπορικούς
σκοπούς,με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή :
© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου