ΕΓΚΩΜΙΑ
Στά αλήθεια δέν μπορώ μη φωνάξω ώ Μάρκε! στόμα κι όργανο τού Πνεύματος! Εύγε
καί πάλι εύγε, γιά την λαμπρή κι αξιοθαύμαστη απάντησή σου! Ποιος τήν ακούσε
καί δέν χειροκρότησε από χαρά; Ποιανού ή καρδιά δέν σκιρτά απ’ τό θαύμα μ’
ευχαρίστηση; Τί σκέφτεστε αγαπητοί αδελφοί; Είναι τάχα αυτή μία άπάντηση, γιά
νά τήν προσπεράσι κανείς χωρίς θαυμασμό κι απορία;
Στις προηγούμενες
διαλέξεις, ήταν πρός έξέταση καί συζήτηση τό δόγμα των Λατίνων. Γι’ αυτό κι
όπως είπε ό βασιλιάς, ήταν ό καθένας ελεύθερος νά λέει καί νά υπερασπίζεται τή
γνώμη του. ’Αλλά άφού όλοι από κοινού δέχτηκαν τή λατινική γνώμη ως καλή κι
ορθή, έγινε συνοδικός όρος γι’ αυτό καί ύπογράφηκε άπ’ όλους. Κι αφού έγινε
καθολική σύναξη καί λειτουργία, ό όρος διαβάστηκε καί στις δύο γλώσσες καί
κηρύχτηκε ώστε νά τ’ ακούσουν όλοι ώς αγία τήν ψεύτικη γνώμη των Λατίνων. Καί
μ’ όλους τούς επισκόπους ντυμένους μέ τά ιερά άμφια, έγινε ή πολυπόθητη ένωση
των Εκκλησιών, μέ ωδές καί ύμνους καί ψαλμούς. ΄Οταν λοιπόν έγιναν όλα αυτά, κι
ή ονομαζόμενη ώς οικουμενική σύνοδος έλαβε όλη τήν ισχύ καί τήν εξουσία, ποιος
είχε στό έξης στόμα νά μουρμουρίσει τήν παραμικρή λέξη, είτε ότι δεν αποφάσισε
σωστά, είτε ότι αυτός φρονούσε ορθότερα
καί. καλύτερα; ΄Ολοι εκείνοι πού πρωτύτερα εδώ κι έκεΐ καί φανερά καί κρυφά
στέναζαν καί μέμφονταν καί δέν δέχονταν αυτά πού μελετοϋνταν γιά τήν ψευδοένωση,
όλοι λέω, όσοι. βρίσκονταν εκεί μετά άπ’ αυτά, σώπασαν καί κανείς δέν τόλμησε
στό έξης νά πει τό παραμικρό κατά τής ένωσης.
Μόνο αυτός ό θαυμάσιος
καί πρίν καί μετά, στέρεα θεμελιωμένος στην άκέραιη γνώμη των Πατέρων του,
πρώτα στην άνατροπή τού ψευδώνυμου καί κάκιστου δρου, εξέθεσε σάν υψηλή στήλη
τής ’Ορθοδοξίας, τήν ομολογία τής πίστης πού παρέλαβε άπό τούς προγόνους του.
Κι έπειτα, όπως άκούσατε, μέ λαμπρή φωνή καί υψηλό φρόνημα, κηρύττει τήν
άλήθεια κι. ομολογεί μέ θάρρος, πώς μόνο τό δικό του δόγμα ήταν άκέραιο κι ορθό
κι αληθινό, τ’ όποίολέει, παρέλαβε καί κατέχει ή Εκκλησία άπό τόν ίδιο τό
Σωτήρα μας Χριστό καί γι’ αυτό είναι σ’ δλα άμεμπτος κι άκατηγόρητος, άπ’ όσους
έχουν μυαλό. Κι αυτά λέω, τά κηρύσσει μέ λαμπρότητα, πού τάχα; Καί μπροστά σέ ποιόν;
Μέσα στό ανακτορικό παλάτι τού Πάπα, ένιόπιον εκείνου τού δήθεν ισόθεου Πάπα.
Μόνος, άπομονωμένος, ολομόναχος αυτός, άνάμε-σα στούς περήφανους καρδινάλιους
καί στούς άλλους πρεσβευτές καί ύποστηρικτές τού Πάπα.
Έτσι ντροπιάζοντας άντί
νά ντροπιαστεί, κατακρίνοντας άντί νά κατακριθεΐ καί νικώντας άντί νά νικηθεί,
δείχνοντας μάλιστα ώς ανόητο καί δυσσεβή τόν αλαζόνα Πάπα, βγήκε νικητής,
θριαμβευτής καί στολισμένος μέ τό λαμπρότατο στεφάνι, τής ομολογίας. Τώρα, άν ή
θεία Πρόνοια δέν διαψύ-λαττε τήν πανόσια ζωή τού Μάρκου, γιά τήν μετέπειτα
συγκρότηση τής Εκκλησίας, πώς ήταν δυνατόν μία τέτοια καί τόσο μεγάλη παρρησία
κι άντίσταση, νά μή γίνει αιτία νά βάψει τήν αρχιερατική του στολή μέ τό ίδιο
του τό αίμα; Βέβαια κανείς δεν πρόκειται, ν’ αμφιβάλλει γι’ αυτό. Γιατί άν έναν
απλό επίσκοπο, τού οποίου ή φωνή όπως είπαμε, δεν ακούστηκε ποτέ μέσα στη
Σύνοδο, δόμησαν νά τόν σκοτώσουν, μόνο γιατί ακόυσαν ότι. δεν δέχεται τήν
ένωση, πώς έπρόκειτο νά ύπομείνουν τόν μόνο φανερό δικό τους εχθρό, άν
έπρόκειτο νά καθαιρεθεΐ καί ν’ άποκηρυχτεΐ ώς αιρετικός καί πολέμιος τής
Εκκλησίας; Ποιος δέν ξέρει τ’ αποτελέσματα τού δήθεν τυφλού ψευδοϊεροΰ ζήλου
τους; Ποιος δέν ξέρει ότι όποιος παπικός τόν σκότωνε, θά θειυρούσε πώς
προσφέρει λατρεία στό Θεό;
Εισαγωγή σε πρώτη
αποκλειστική δημοσίευση στό Ορθόδοξο
Διαδίκτυο από το Βιβλίο :
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ
Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ
ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΟΝ ΠΑΡΙΟ
Η ηλεκτρονική επεξεργασία αναρτήσων κειμένων, τίτλων και εικόνων έγινε από τον N.B.B
Επιτρέπεται η χρήση, διάθεση και αναπαραγωγή κειμένων σε Ορθόδοξα Ιστολόγια, αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα ,χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν για μη εμπορικούς σκοπούς,με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή :
© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου