Μεσουρανεί στό εκκλησιαστικό στερέωμα

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Ή ζωή του, Ή δράση του,  Οι συγγραφές του
+ Στυλ.Παπαδόπουλου
Τόμος Α΄

Β΄  ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Μεσουρανεί στό εκκλησιαστικό στερέωμα καί οδηγείται στον θρόνο τής Κωνσταντινουπόλεως

Αρχίζοντας ή δεκαετία τού 390, τό άστρο τού άντιοχέα πρεσβύτερου Ιωάννη κυριολεκτικά μεσουρανούσε καί ήδη τόν θεωρούσαν χρυσόστομο, χωρίς νά τού έχει άποδοθεί ό μοναδικός καί ορθός αύτός χαρακτηρισμός. Τότε μάλιστα είχαν λείψει άπό την έκκλησιαστική σκηνή οί δύο μεγάλοι καππαδόκες, Βασίλειος Καισαρείας (+ 379) καί Γρηγόριος Θεολόγος (+ 390), πού ήταν καί ορθά θεωρούνταν κεφαλές άνυπέρβλητες τής θεολογίας καί τής δλης Εκκλησίας. ’Έμενε ό Γρηγόριος Νύσσης μόνο, πού κι αύτός άρχισε ν’ άποσύρεται άπό τό έκκλησιαστικό προσκήνιο καί κοιμήθηκε τό 394. Έτσι, πράγματι μεγάλος κι επιφανής δρούσε τώρα ένας, ό ’Ιωάννης στήν Αντιόχεια. Σ’ αυτόν έστρεψαν τά βλέμματα πολλοί έκκλησιαστικοί καί πολιτικοί υπεύθυνοι, όταν στίς 27 Σεπτεμβρίου τού 397 κοιμήθηκε ό Νεκτάριος Κωνσταντινουπόλεως.



Λίγο άργότερα ό παντοδύναμος «προεστώς των βασιλικών κοιτώνων», ό Εύτρόπιος, πού τό 399 έγινε 'Ύπατος, έπεισε τόν νεαρό αύτοκράτορα Άρκάδιο (395-408) νά ένδιαφερθεΐ γιά τόν άντιοχέα Ιωάννη. Νά φροντίσει δηλαδή νά τόν άποσπάσει άπό τήν Αντιόχεια χωρίς νά προκαλέσει άντίδραση των κατοίκων της, πού, φυσικά, τόν ήθελαν πλησίον τους. Ό Σωζομενός πληροφορεί ότι λαός καί κλήρος στην Κωνσταντινούπολη ψήφισαν υπέρ τοΰ Χρυσοστόμου καί ό Άρκάδιος έδωκε σχετικές έντολές γιά δράση:

«Ψηφισαμένων δέ τούτο τού λαού καί τού κλήρου καί ό βασιλεύς συνήνει καί τούς άξοντας αυτόν (= τόν Χρυσόστομο) πέπομφεν» (Έκκλησ. ιστορία, Η' 2,13).

Πράγματι, μέ συνωμοτικό κάπως τρόπο ό κόμης (διοικητής) τής Ανατολής Άστέριος έλαβε σχετική έντολή καί οδήγησε άνύποπτο τόν Ιωάννη έξω άπό τήν πόλη, όπου καί ναΐσκοι μαρτύρων, στήν περιοχή Ρωμανησία. Έκεί τόν παρέλαβαν άπεσταλμένοι τοΰ αύτοκράτορα καί στρατιώτης τής βασιλικής φρουράς, οί όποιοι τόν οδήγησαν στήν Κωνσταντινούπολη, όπου βέβαια τόν ένημέρωσαν καί όπου χειροτονήθηκε άπό τόν Θεόφιλο Αλεξάνδρειάς έπίσκοπος, τήν 15η Δεκεμβρίου τοΰ 397, παρά τίς άντιδράσεις κάποιων, πού ένδιαφέρονταν γιά τόν θρόνο τής Κωνσταντινουπόλεως (PG 47,19 καί PG 67,1517).
Ιδιαίτερες δυσκολίες προέκυψαν, διότι πριν άπό δεκαέξι χρόνια ό θρόνος τής Κωνσταντινουπόλεως, μέ άπό- φαση τής Β' Οίκουμ. Συνόδου (381), κατείχε, μετά τήν Παλαιά Ρώμη, τήν πρώτη θέση ώς Νέα Ρώμη. Ό Αλεξανδρείας κυρίως, πού μέχρι τότε προηγείτο τοΰ Κωνσταντινουπόλεως, δυσκολευότανε νά δεχθεί τό πρωτείο τοΰτο, άλλά, έφόσον άποτελοΰσε άπόφαση συνοδική, έπιθυμοΰσε τουλάχιστον νά τοποθετήσει στόν θρόνο τής πρωτεύουσας κληρικό τής έπιλογής του καί συγκεκριμένα έναν κάποιον Ισίδωρο. Δεν πέτυχε όμως  τόν σκοπό του καί υποχώρησε -την άνάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος- άλλά προσωρινά.

Ή ενθρόνιση, άγνωστο γιά ποιούς λόγους, πού συνδέονται ίσως μέ την στάση τού Θεόφιλου, έγινε άργότερα, κατά τόν ιστορικό Σωκράτη στις 27 Φεβρουάριου τού 398 (PG 67,664Β).

Σελίδες 37-39

Πρώτη αποκλειστική δημοσίευση   στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Ή ζωή του, Ή δράση του,  Οι συγγραφές του
+ Στυλ.Παπαδόπουλου
Τόμος Α΄
Η  επεξεργασία, επιμέλεια και μορφοποίηση  κειμένου  και εικόνων έγινε από τον Ν.Β.Β
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση κειμένων στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο , για μη εμπορικούς σκοπούς με αναφορά πηγής το Ιστολόγιο
©  ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
http://www.alavastron.net/

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: